[SF] Love isn’t blind cut #1 #ยุนกิสีดำ

 [SF] Love isn’t blind

Cut #1

“อ้ะ อ้ะ อ่าส์ แท เบา อ่าห์ อ้ะ” เสียงครางหวานติดแหบดังระงมทั่วทั้งห้องน้ำเก่าหลังโรงเรียนมินยุนกิหลับหูหลับตาอ้าปากส่งเสียงอย่างไม่กลัวใครมาได้ยิน ใช่หลังจากที่เขาและแทฮยองเจอกันคนตัวสูงก็แทบจะอุ้มเขาพาดบ่าวิ่งมาที่นี้ ที่ๆเป็นสนามรบแสนสวาทของพวกเขาทั้งคู่

“อ่าส์ ยุนกิ อ้ะ แน่นชิบ ซี๊ดส์ ตอดดีจังวะ อ้ะ” ร่างกายแข็งแรงตามแบบฉบับนักกีฬาของคิมแทฮยองแนบชิดเนื้อห่มเนื้ออยู่บนร่างเล็กของมินยุนกิ เอ็นร้อนขนาดใหญ่กว่าปกติกำลังสาวเข้าสาวออกอยู่ตรงโพรงสวาทของร่างเล็กตามแรงอารมณ์ที่กำลังปะทุ

“อ้ะ หุบ หุบ อ่าส์ ปากน่า อ้ะ นี่! เบาหน่อยสิ อ้ะ” มือเล็กจิกข่วนหลังแกร่งอย่างลงโทษคนเอาแต่ใจที่ใส่เข้ามาไม่ยั้งตั้งแต่ยกแรกแต่มีหรอที่แทฮยองจะเจ็บมีแต่อารมณ์ที่เพิ่มมากขึ้นเท่านั้นแหละ

แทฮยองเชื่อว่าใครมาเห็นมินยุนกิคนดีกำลังนอนแก้ผ้าอ้าปากครางร้องเรียกชื่อตัวเองแบบนี้ก็ต้องไม่ยั้งเป็นธรรมดาก็คนตัวเล็กนี่น่ารักน้อยซะที่ไหนหล่ะ

“เชี่.ยเอ้ย อ้ะ จะเบาไงมึงตอดกูยิบขนาดนี้ อ่าส์ๆ” เสียงสถบคำหยาบกับคำพูดลามกไม่ได้ดูน่ารังเกียจสำหรับมินยุนกิสักนิดมันกลับเพิ่มความร้อนแรงให้แก่ร่างหนาตรงหน้าเขา 


แทฮยองช่างเป็นคู่นอนที่ถึงอกถึงใจเสมอไม่ว่าจะมีอะไรกันสักกี่ครั้งแทฮยองก็ตอบโจทย์ได้ดีทุกครั้งและทุกรอบจริงๆไม่แปลกใจเลยที่สาวๆหรือหนุ่มน้อยคนไหนที่ได้นอนกับร่างสูงก็จะพูดถึงความร้อนแรงที่ทำเอาอยากโดนแผดเผาให้ตายคาอก แต่น่าเสียดายที่หนุ่มแสนร้อนแรงคนนี้ไม่นอนกับใครเกิน 2 ครั้ง 


อ้ะ ไม่สิก็ มินยุนกิเป็นข้อยกเว้นนี่หน่า J

“มึงนี่มัน อ่าส์ ซี๊ดดด แท อื้ออออ” ร่างสูงบดเบียดริมฝีปากใส่ร่างเล็กเพื่อตัดความรำคาญ มินยุนกิชอบบอกให้เขาทำเบาๆทั้งที่ตัวเองเสพติดเซ็กส์อันรุนแรงของเขาแท้ๆ แถมคนที่ทำให้เขายั้งตัวเองไม่ได้ก็คือคนใต้ร่างที่ตอดเขายิบๆอย่างลามกนี่แหละไหนจะเสียงครางนั้นอีกจะโทษที่เขาหื่นก็โทษตัวเล็กนี่เถอะ

“จ๊วบ ฮื้มมมม อ้ะ ซี๊ดดดส์ อ่า ยุนกิ” เสียงครางทุ้มมีเสน่ห์ทำเอายุนกิมัวเมาอยู่ในรสสวาทที่แทฮยองมอบให้ 


คนบนร่างเขาช่างมีเสน่ห์ที่เหลือล้นจริงๆผิวสีแทนคล้ำแดดจากการเล่นกีฬามานานกล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบที่เรียงตัวกันอย่างสวยงามยุนกิชอบมันจริงๆ

มือเรียวลากผ่านท่อนแขนชื้นเหงื่อที่ท้าวอยู่ข้างๆตัวของเขาในขณะที่เจ้าของร่างกระแทกเอ็นร้อนใส่ช่องทางของเขาอย่างไม่หยุดหย่อนมือเรียวลากผ่านแขนแกร่งขึ้นไปยังใบหน้าหล่อเหลาแล้วเช็ดเหงื่อที่อยู่ตามขมับให้อย่างเอาใจทำเอาคนหล่อต้องก้มมาจูบขมับเล็กสลับกับจุ๊บปากไปมาอย่างเอ็นดู

“ฮ่าๆๆ” เสียงหัวเราะของคนตัวเล็กเรียกรอยยิ้มได้ดีจากร่างสูง

“อ่าส์ มินยุนกิ อย่าน่ารักนักได้ไหมแค่นี้ก็ไม่ไหวแล้วนะ อ้ะ” แทฮยองเอ่ยเสียงเบาเหมือนคุยกับตัวเองแต่มีหรอแนบชิดขนาดนี้ยุนกิจะไม่ได้ยิน ก่อนที่เสียงครางของคนตัวเล็กจะดังระงมอีกครั้งหลังจากที่คนตัวสูงกระแทกย้ำๆตรงจุดเสียงของเขา

“อ้าห์แฮก แท แท อ่าส์ ตะ ตรงนั้น อ้ะอ้ะ อ่ะ! แท อ่าส์” ยุนกิผวากอดคอแทฮยองแน่นเนื่องจากอยู่แทฮยองก็อุ้มเขาขึ้นทั้งที่ช่วงล่างยังกระแทกเข้ามาไม่หยุด

แทฮยองยืนขึ้นทั้งที่แขนแกร่งอุ้มคนตัวเล็กอยู่ท่านี้ทำให้เอ็นร้อนเข้าไปได้ลึกมากกว่าเดิมเรียกเสียงที่ดังกว่าเดิมของยุนกิ

“อ่าห์ แท มัน อึก มันลึก อ่ะ ลึกเกิน อ้าส์” ใบหน้าหวานซบลงบนไหล่กว้างอย่างขลาดเขินถึงจะมีอะไรกันมาหลายครั้งแต่นี่เป็นครั้งแรกที่แทฮยองอุ้มเขาไปทำไปแบบนี้แทฮยองไม่แม้แต่หาที่ให้เขาเกาะเลยด้วยซ้ำ 


ยุนกิมั่นใจว่าถึงเขาจะตัวเล็กแต่ก็ไม่ได้ตัวเบาขนาดนั้นแต่เพราะสุดหล่อของโรงเรียนแข็งแรงเกินไปต่างหาก!

“หื้มมม ตรงนี้หรอครับที่รัก อ่า” แทฮยองกระซิบเสียงพล่านข้างใบหูคนตัวเล็กที่เอาแต่ซบอยู่บนไหล่เขายุนกิไม่มองหน้าเขาเลยพอทำท่านี้ อ่า อายจริงหรอเนี้ย น่ารักจังน้า

“อ่ะ อื้อๆ แท ไม่ไหวแล้ว อ่ะอ่า”

“อ่า พร้อมกันนะครับยุนกิอ่าส์” พอรู้ว่าทั้งเขาและคนตัวเล็กจะถึงกับบทรักครั้งนี้แล้วแทฮยองก็วางยุนกิลงบนผ้าที่ปูไว้ที่เดิมก่อนจะกระแทกเข้าออกอย่างหนักหน่วง

“อื้ออออ แท อ่าอ่าอ้ะ แท แทฮยอง อื้ออ”

“ซี๊ดดดด ยุนกิ ยุนกิ ยุนกิครับ อ้ะ”

“อ่าห์/ซี๊ดด อ่าห์” เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ก้องทั่วห้องน้ำแทฮยองกดกายแช่ไว้ก่อนจะกระตุกสองสามครั้งให้น้ำอัดแน่นเข้าไปทางช่องของคนตัวเล็กจนแทบล้นออกมาส่วนยุนกิก็ปล่อยน้ำเปลื่อนเต็มหน้าท้องของตัวเองและคนตัวสูงที่ค่อมเขาอยู่

ป๊อก! เสียงน่าอายดังขึ้นเมื่อแทฮยองถอดแกนกายออกจากช่องของยุนกิน้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาตามแรงโน้มถ่วงเมื่อคนตัวเล็กลุกขึ้นยืน

“เสียงนี่มันน่าอายชะมัด ย่าห์ คิมแทฮยอง นายเก็บกดหรอไงถึงได้ปล่อยออกมาเยอะขนาดนี้มันเหนียวรู้ไหม” เสียงแหบที่ปกติก็แหบอยู่แล้วนอนนี้แหบไปกว่าเดิมบ่นอุบอิบเรียกเสียงหัวเราะของร่างสูงที่นั่งล้อนจ้อนอย่างไม่อายอยู่บนผ้าที่ปูเอาไว้

แทฮยองนั่งมองคนตัวเล็กเอาผ้าเปียกที่พกมาเช็ดตามร่างกายของตัวเองจนสะอาดทั้งตัวและช่องทางด้านหลัง ยุนกิหยิบชุดนักเรียนที่พาดไว้ขึ้นมาใส่ก่อนจะหันไปมองคิมแทฮยองที่นั่งเล่นโทรศัพท์ทั้งที่ยังไม่ใส่เสื้อผ้า

“นี่ มานี่สิฉันเช็ดให้” แทฮยองลุกเดินไปหาคนตัวเล็กอย่างว่าง่าย ยุนกิหยิบผ้าเปียกออกมาสามสี่แผ่นแล้วเช็ดที่หน้าท้องแข็งของคนตัวสูงและเช็ดไปถึงง่ามขาก่อนจะเอื้อมไปหยิบอันเดอร์แวร์สีเข็มของแทฮยองมาสวมให้

แทฮยองมองทุกการกระทำของยุนกิ มักเป็นแบบนี้เสมอเวลาเรามีอะไรกันพอเสร็จยุนกิมักจะคอยทำความสะอาดร่างกายและสวมเสื้อผ้าให้เขาจนเขาเคยชินไม่รู้ว่ากับคนอื่นคนตัวเล็กทำแบบนี้ด้วยไหม แต่ให้ตายเถอะแทฮยองรู้สึกดีชะมัด

เมื่อกระดุมเม็ดสุดท้ายถูกติดลงโดยคนตัวเล็กทำพวกเขาทั้งคู่รู้ว่าหมดเวลาแห่งความสุขสมไปอีกวันแล้ว คนสองคนจ้องหน้ากันไปมาจนคนตัวสูงกว่าก้มลงมาจุ๊บเบาๆที่ปากจิ้มลิ้มก่อนผละออกไปจุ๊บที่ขมับอีกหนึ่งทียิ้มให้กันอย่างเขินอายแล้วจูงมือคนตัวเล็กออกมาจากรังรักของพวกเขา



nc กากๆตามแบบฉบับเรา ฮริ้งงงง