[SF] Love isn't blind
Cut #2
“ผมต้องการพี่
ต้องการพี่ตอนนี้เดี๋ยวนี้ และผมพูดจริงๆนะที่จะไม่ทนคิดถึงพี่อีกแล้ว”
พูดจบจองกุกก็พุ่งไปรวบร่างเล็กมาไว้ในอ้อมกอดก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างโหยหาซึ่งยุนกิเองก็ไม่ได้มีท่าทีตกใจหรือผลักไส
แขนเล็กยกขึ้นโอบรอบคอของร่างสูงและลูบไล้ท้ายทอยอย่างยั่วยวน
สองร่างบดเบียดดันกันไปมาจนแผ่นหลังบางชนเข้ากับกำแพงแต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อความรู้สึกต้องการของคนทั้งคู่
เสียงอืออึ่งดังในลำคอของทั้งสองแสดงความพอใจต่อรสจูบมารทอนนี้
ก่อนที่ยุนกิจะทุบหลังเด็กหนุ่มที่ปล้นจูบเขาจนจะขาดอากาศหายใจเบาๆเป็นการประท้วง
จองกุกละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิงก่อนจะมาสบกับตาเรียวของคนตรงหน้าแล้วเลื่อนสายตาไปมองซอกคอขาวน่าทำรอยของยุนกิ
“จะมองอีกนานไหม”
“ไม่ครับ” จองกุกตอบก่อนจะยกร่างเล็กขึ้นจากพื้นขาเรียวตวัดโอบเอวแกร่งอัตโนมัติแขนเล็กก็กอดคอคนตัวสูงแน่น
จองกุกเดินมาวางร่างเล็กลงบนโต๊ะทานอาหารตัวใหญ่ขาเรียวห้อยลงข้างล่างและแยกออกให้คนตัวสูงแทรกเข้ามาตรงกลาง
“จะทำตรงนี้?” ยุนกิถามเด็กหนุ่มที่กำลังถอดเสื้อยืดสีดำออกเผยร่างกายที่สมบูรณ์ชวนหลงใหล
“ครับผมจะทำตรงนี้”
จองกุกตอบก่อนจะถอดเสื้อยืดที่ยุนกิใส่อยู่เผยให้เห็นผิวขาวเนียนน่าสัมผัส
“อ้ะ” เสียงร้องดังขึ้นเมื่อเด็กหนุ่มซุกหน้าลงกับแผ่นอกบางลิ้นชื้นตวัดเลียไปมาบนยอดอกของยุนกิอย่างปลุกปั่นอารมณ์
มือหนาก็บีบเค้นไปทั่วต้นขาขาวนุ่มนิ่ม
ยุนกิจิกมือลงบนกลุ่มผมสีดำอย่างวาบวามลิ้นร้อนทำหน้าที่ของมันอย่างดีบริเวณยอดอกก่อนจะค่อยๆไล่ลงไปบนหน้าท้องที่ขึ้นรูปเพราะความเกร็งฟันคมขบกัดจนขึ้นรอยไปทั่ว
ดวงตาคมช้อนขึ้นมองคนใต้ร่างของตัวเองทั้งที่ริมฝีปากก็ยังทำงานอยู่
ยุนกิรู้สึกโดนลูบคมเด็กนี่จะอวดดีเกินไปแล้ว มือเล็กดันคนตัวสูงให้ลุกขึ้นก่อนที่ตัวเองจะลุกขึ้นตามมาประกบริมฝีปากอิ่ม
“จ๊วบ จุ๊บ อื้อ จุ๊บ”
มือเล็กไล่ลงตามแผ่นอกกว้างลงไปถึงหน้าท้องแข็งก่อนจะไปหยุดที่หัวเข็มขัด
แกร๊ง
เสียงของหัวเข็มขัดที่หล่นกระทบพื้นสร้างความตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกยุนกิค่อยๆดันจองกุกออกแต่ริมฝีปากทั้งคู่ก็ยังบดเบียดกันอยู่จนคนตัวเล็กลงมายืนอยู่บนพื้นมือเล็กก็ทำงานของมันต่อไป
กว่าจองกุกจะรู้สึกตัวกางเกงยีนส์และชั้นในของเขาก็โดนคนตัวเล็กดึงลงไปแล้ว
เผยให้เห็นแกนกายใหญ่ที่พองตัวเพราะความต้องการตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น
ยุนกิใช้มือสาวแกนกายของร่างสูงไปมาริมฝีปากบางไล่จูบลงมายังต้นคอแกร่งก่อนจะขบเม้มให้ขึ้นรอย
มือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างกายเล็กก่อนจะสอดเข้าไปบีบเค้นบั้นท้ายคนตัวเล็กที่กำลังช่วยเขาอยู่
“อ้าส์ ยุนกิ อ้ะ”
เสียงทุ้มครางในลำคออย่างพอใจ
ยุนกิยกยิ้มอย่างเหนือกว่าเมื่อเห็นว่าเด็กหนุ่มตรงหน้ากลับมาตามเกมส์ของเขาริมฝีปากบางไล่ลงมายังหน้าท้องขึ้นลอนสวยลิ้นเล็กเลียขึ้นลงอย่างถูกใจมือก็สาวแกนกายของคนตัวสูงไปมาก่อนจะคุกเข่าลงและจับแกนกายใหญ่ถูไปมาบริเวณริมฝีปากเรียกเสียงครางแผ่วของจองกุกได้ดี
ปากเล็กอ้าออกช้าๆค่อยๆรูดลงตามความยาวของร่างตรงหน้าส่วนที่ปากไม่สามารครอบครองได้ยุนกิก็ใช้มือช่วยกอบกำ
ใบหน้าที่กำลังขยับอยู่ตรงระหว่างขาทำจองกุกแทบเป็นบ้ามินยุนกิกำลังใช้ปากกับเขายังไม่นับตาเรียวที่ช้อนขึ้นมองมาที่เขาทั้งที่ริมฝีปากยังคงรูดขึ้นรูดลง
จองกุกพลาด...
เขาพลาดที่คิดว่าจะสามารถควบคุมยุนกิได้บ้างแต่เขาทำไม่ได้เลยไม่ได้เลยสักนิด
จองกุกกำลังจะเสร็จดูได้จากเสียงครางในลำคอและมือหนาที่กำผมของเขาแน่นสะโพกหนากระแทกรัวๆส่งตัวตนเข้ามาในปากเขาย้ำๆสักพักร่างแกร่งก็เกร็งตัวก่อนจะปลดปล่อยน้ำคาวขาวขุ่นเข้ามาในปากของเขามันมากมายจนยุนกิรู้สึกอยากจะสำลักแต่เขาก็กลืนบางส่วนลงไปและปล่อยให้บางส่วนไหลออกจากริมฝีปากลงไปยังลำคอ
เด็กหนุ่มดูตกใจไม่น้อยที่เสร็จคาปากของคนที่เขาหลงรักอยากจะขอโทษที่ไม่สามารถยับยั้งตัวเองให้หยุดกระแทกเข้าโพรงปากอุ่นนั้นได้
จองกุกกลัวยุนกิจะโกรธและไล่เขาออกไปแต่ผิดคาด
คนตัวเล็กลุกขึ้นยืนและค่อยๆถอดกางเกงของตัวเองออกแล้วดันตัวเองขึ้นไปนั่งอยู่บนโต๊ะดังเดิมขาเรียวสองข้างชันขึ้นบนโต๊ะเป็นตัวเอ็มเผยให้เห็นช่องทางสีสวยที่ขมิบเรียกร้องหาอะไรมาเติมเต็ม
จองกุกก้าวเข้าประชิดยุนกิก่อนจะจับแกนกายใหญ่ดันเข้าไปพรวดเดียวและขยับอย่างไม่รีรอ
“อ้ะ เจ็บ จองกุก อ้าส์”
มือบางจิกเล็บลงบนท่อนแขนแกร่งก่อนความเจ็บจะเปลี่ยนเป็นความสุขสมเข้ามาแทนที่เมื่อช่องทางเริ่มปรับสภาพได้
“อ้ะ อ้ะ อ่าส์ อร๊างงง
อ้ะ” ปากบางเผยอออกกอบโกยอากาศเข้าปอดแรงส่งจากด้านล่างทำเขาจุกไปหมด
“อ่าห์ ยุนกิ ซี๊ดดด
อ้า ยุนกิ” จองกุกกระแทกเข้าออกอย่างเอาแต่ใจเมื่อเห็นว่ายุนกิไม่ประท้วงอะไรกายแกร่งก็สาวเข้าออกเร็วขึ้น
“อื้ออออ จองกุก
บะเบาหน่อย อ้ะอ่าห์”
“ซี๊ดดด อ่า พี่
ตอดผมแรงไปแล้ว อ้ะๆ”
พับๆๆๆ
เสียงต้นขาแกร่งกระแทกกับบั้นท้ายขาวดังอย่างหยาบโลนทั่วห้อง
ร่างสูงโน้มลงไปแลกจูบกับร่างเล็กตรงหน้าอย่างกระหาย เสียงครางในลำคอแสดงถึงความสุขสมของคนตัวเล็กทำให้จองกุกรู้สึกดี
“อื้อออ”
คนตัวสูงผละออกมาจับขาเรียวพาดบ่าก่อนจะกระแทกรัวๆเมื่อเห็นว่าทั้งเขาและคนตัวเล็กใกล้เสร็จเต็มที
“อ้ะๆ อ่าห์ จอง จองกุก
อ้าส์ อ่าห์”
“อ่าห์ ยุนกิ ซี๊ดด”
“อ้ะ เร็ว เร็ว
อีกฉะฉันจะ เสร็จ อ้ะ”
“อ้ะๆ อีกนิด อ้ะ”
จองกุกกระแทกรัวๆลงตรงจุดเสียวของคนตัวเล็กอย่างเอาอกเอาใจ
“อ้ะๆๆๆ อ้ะ จองกุก
อร๊างงงง” กายแกร่งกระแทกไม่กี่ที่ร่างเล็กก็ปล่อยน้ำสีขาวออกมาเต็มหน้าท้องเนียนก่อนคนตัวสูงจะเสร็จตามและปลดปล่อยน้ำคาวเข้าไปในร่างเล็ก
“ซี๊ดดดดด อ้าส์”
ยุนกิปล่อยขาห้อยลงตามแรงโน้มถ่วงอย่างหมดแรงจองกุกทิ้งตัวลงทับยุนกิที่นอนหอบอยู่ข้างล่างเด็กหนุ่มแช่แกนกายไว้ในช่องทางของยุนกิโดยไม่ยอมเอาออก
“จะ จองกุก เอามันออกไป
อ้ะ” ยุนกิครางขึ้นอีกครั้งเมื่อเด็กหนุ่มที่ควรจะหมดแรงเพราะปลดปล่อยไปแล้วถึงสองครั้งขยับดันแกนกายเข้าออกในช่องทางของเขาอีกครั้ง
“ใครบอกว่าผมจะพอ”
จองกุกจับขาเรียวพาดบ่าก่อนจะเริ่มบทรักอีกครั้ง
“ดะ เดี๋ยวสิ อ้ะ อ่าส์”
“ไม่พอหรอกยุนกิ อ้ะ
ไม่พอเลย”
มีต่อนะคะ >>> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1412829&chapter=3
